Sivas Katliamının 30. Yılı: Bu Hesap Divana Kalmayacak!

2 Temmuz 1993’te, Sivas’ta 33 aydın, sanatçı ve 2 otel çalışanı, Pir Sultan Abdal’ı anma etkinliğinde kaldıkları Madımak Otelinde yakılarak katledildi. Bu katliamın ardından 30 yıl geçmesine rağmen suçlular hesap vermiş değil. Katliam sonrası açılan davadan bir sonuç çıkmadı. Açılan dava 19 yıl sürdü, yargılanan 2 kişi dava süreci içinde ölürken diğer 5 kişi ise zaman aşımından serbest bırakıldı ve böylece dava süreci kapanmış oldu. Fakat Türkiye’nin vicdanlı emekçileri için bu dava kapanmadı, hesap soruluncaya dek de kapanmayacak. Bu yüzden katliamın 30. yılında gerçekleştirilen pek çok eylemde, basın açıklamasında şu şiar öne çıkmaya devam ediyor: “Bu hesap divana kalmayacak! Er ya da geç hesabı sorulacak!”

f0bdyi9wiaaeoj0.jpg

Alevi toplumu ve kurumları, siyasi partiler, demokratik kitle örgütleri ve sosyalist çevreler, Sivas’ta katledilenleri anmak ve katliamı lanetlemek amacıyla bu yıl da birçok kentte basın açıklamaları, toplantılar ve yürüyüşler düzenlediler. Bunların en büyüğü, katliamın gerçekleştiği Sivas’ta yapıldı. Çeşitli kentlerden Sivas’a gelen binlerce insan, bugün sözümona Bilim ve Kültür Merkezi haline getirilen Madımak Oteline doğru kitlesel bir yürüyüş gerçekleştirdi. Madımak Otelinin önüne, katledilen canların anısına karanfiller bırakılarak saygı duruşunda bulunuldu, semah dönüldü. Pir Sultan Abdal Kültür Derneği Genel Başkanı Cuma Erçe, Madımak Oteli “Utanç Müzesi” oluncaya kadar otelin içine girmeyeceklerini ifade etti. Erçe, konuşmasını şu şekilde sürdürdü: “Bu topraklar çok katliamlar gördü. Bu katliamların her birinin birbiriyle bağlı olduğunu ve aynı zihniyet tarafından örgütlendiğini biliyoruz. Bu rantçı ve soyguncu düzenin devamı için yapıyorlar. Bizler zalimin önünde eğilmedik, ‘Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan’ diyen Pir Sultan’ın mirasını sürdürüyoruz. Hepimiz birleşmek, kol kola girmek zorundayız. Bunun yapamazsak, güç birliği içinde olmazsak bize yeni Sivaslar yaşatacaklar.”

Katledilenlerin yakınları adına konuşan Mehmet Gündüz de şunları söyledi: “30 yıldır bu acıyı bize yaşatanlar kahrolsun. Biz buradan, ölünceye kadar gitmeyeceğiz. Madımak, ‘Utanç Müzesi’ olana kadar mücadelemiz devam edecek. Hep beraberce bu mücadeleyi vermek zorundayız. (…) Her geçen gün karanlığa gidiyoruz. Bu karanlık bizi yutacak. Birlik, beraberlik olmazsak bu bizi yutar.”

sivas-madimak-katliami-sivas-yuruyus-genel-7.jpg

Sivas katliamının devlete bağlı kontra güçler tarafından organize ve icra edildiği elbette sınıf devrimcileri açısından bilinen bir gerçektir. Ancak katliamı yapanlar meseleyi bir laik-anti laik çatışması kisvesinin altına sokmaya uğraşarak gerçekleri gizlemeye çalışmışlardır. Oysa burjuva devlet Çorum’da, Maraş’ta ne amaçladıysa ve bu konudaki rolü neyse, Sivas katliamındaki amaç ve rolü de aynıdır. Burjuvaziden bu katliamların hesabını ancak devrimci işçi sınıfı sorabilir. İşçi sınıfının devrimci mücadelesini yükseltmek için safları sıklaştıralım.