1893’te, J. A. Wayland, başka bazı kişilerle birlikte, işçilere, işbirliği yapmanın rekabet etmekten daha üstün olduğunu ispat etmeye karar verdi. Bir grup insan Tennessee’de toprak satın aldı ve Ruskin Kolonisini kurdu. Beni de kendilerine katılmaya çağırdılar.

“Hayır” dedim, “koloniniz başarılı olamayacak. Başarılı bir koloni yaratmak için ülkü gerekir ve işçi sınıfı henüz kendisine ait bir ülküye sahip değil.”

Bir yıl sonra koloniyi ziyaret ettim. O kısa sürede koloninin dağılmasına yol açabilecek unsurları görebildim. Koloniye katılmamış olduğuma memnundum, ama en civcivli zamanında kavganın dışında kalmıştım. İşçi sınıfının model sunacak hale gelmeden önce vermesi gereken çok kavga vardı. Wayland, iki yıl sonra ayrılıp Kansas City’ye gitti. Morali bozuktu.

İçimizden bir grup toplandık; Wayland, ben ve “Üç P’ler” olarak bilinen üç erkek (Burlington Demiryolları için çalışan bir nakliyeci olan Putnam; postanede kâtip olan Palmer; büyük bir mağaza için çalışan bir reklâmcı olan Page). İşçilerin eğitime ihtiyacı olduğuna karar verdik. Onların çıkarlarına sadık ve onların görüşünü yansıtan bir gazeteleri olmalıydı. Wayland’ı böyle bir gazete çıkarmak için sıkıştırdık. Palmer, “Appeal to Reason” [Akla Çağrı] ismini önerdi.

“Fakat hiç abonemiz yok” dedi Wayland.

“Onları ben bulacağım” dedim. “İlk sayınızı çıkarın, masraflarına yetecek kadar aboneye sahip olmasının bir yolunu bulacağım.”

Wayland, sınırlı sayıda bir ilk baskı yaptı ve ben yanıma bir örnek alıp Omaha’daki federal kışlalara gittim ve neredeyse oradaki her delikanlıyı abone yaptım. Askerler, emekçi çocuklarıydı ve gazeteden haberdar olmak istiyorlardı. Sonra şehir merkezine belediye binasına gittim ve orada da pek çok kişiyi abone yaptım. Kısa sürede birkaç yüz aboneye ulaştım ve gazete piyasaya çıktı. Wayland’ın yönetiminde gazete mükemmel bir iş gördü. Bir süre sonra, Fred G. Warren başyazar olarak, gazetenin yayınlandığı yere, Girard’a geldi. Amerika’da, benim evim diyebileceğim bir yer varsa, bu Fred’in eviydi. Uzun ve tehlikeli bir mücadelenin ardından, yorgun olduğum ve dinlenme ihtiyacı duyduğum her zaman, Fred’in evine gittim.

“The Appeal to Reason” da, tıpkı tüm diğer şeyler gibi, başlangıçta enerji dolu gençlik dönemini, sonra derin bilgelik dönemini yaşadı ve nihayetinde de hayatı son buldu. Sekteye uğratıcı etkiler, didişmeler, birbirinden uzaklaşan görüş açıları, teoriler, sonunda gazetenin kapanmasına neden oldu.