Emperyalist çıkar savaşlarında kendi saldırganlıklarını meşrulaştırmak ve savaşı istedikleri yöne doğru ilerletebilmek için egemenlerin söylemeyeceği yalan, başvurmayacağı yol olmadığını biliyoruz. Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarında böyle olmuştu. Çeşitli biçimler altında sürdürülen Üçüncü Dünya Savaşının Afganistan, Irak, Suriye ve Libya cephelerinde de böyle oldu.

Her sabah beş on beşte uyanır sınıf kardeşim Süleyman / Uyanır uyanmaz / Ok gibi saplanır yüreğine / Tabanlarının dinmek bilmez ağrısı / Ne geçim derdi düşer o an aklına / Ne ev bark / Ne çoluk çocuk kaygısı / İlle de tabanlarının ağrısı / İlle de tabanlarının ağrısı

Varlık sebebi kapitalizmi yıkarak işçi sınıfını iktidara taşımak olan Bolşevik önderliklerin eksikliği, 1930’larda, 40’larda ve sonrasında nasıl proleter devrimlerin ezilmesine ve faşizm gibi felâketle yüz yüze kalınmasına yol açtıysa, ne yazık ki bugün de milyarlarca işçi ve emekçinin, devrimci dinamizminden hiçbir şey yitirmemesine rağmen kapitalizm altında inim inim inlemesine yol açmaya devam etmektedir.

Her yıl 21 Martta Ortadoğu ve Kafkasya halklarının baharı “yeni bir günün” müjdeleyicisi olarak selamladıkları Newroz, Kürt halkı için bundan çok daha fazlasını ifade eden bir gün olmaya devam ediyor. Yüz yıllardır esaret altında tutulan bu acılı halk, o gün göğe yükselttiği ateşlerle, hasretini çektiği özgürlük ve eşitlik için kararlılıkla mücadeleye devam edeceği mesajını veriyor dosta düşmana.

Emperyalistlerin tüm çabalarına karşın göçmen düşmanlığına karşı Avrupa şehirlerinden emekçilerin sesleri yükseliyor. Batılı egemenler tüm riyakârlıklarıyla Rus düşmanlığı yaratmaya çalışırken en büyük savaş karşıtı eylemler Rus emekçiler tarafından yapılıyor.

18 Mart 1871’de ayağa kalkan Parisli işçiler bir kent ölçeğinde de olsa siyasal iktidarı ele geçirdiler. On gün sonra Komünü ilan eden Paris işçi sınıfı şöyle haykırıyordu: Yaşasın toplumsal devrim! Bu devrimci işçi iktidarı ne yazık ki sadece 72 gün yaşayabildi. Ama o, proletaryanın hem iç hem de dış düşmana karşı verdiği destansı bir direnişin adı olurken, ilk işçi iktidarı deneyimi olarak işçi sınıfının devrimci mücadele tarihine silinmeyecek bir iz olarak kazındı. İlk kez Komün’ün 150. Yıldönümünde koyduğumuz sunumu izlemek için tıklayınız.

Bazı şarkılar savaşlara “küçük bir mola” verdirtir, tıpkı Lili Marleen şarkısı gibi... Bazı şarkılar egemenlerin korkularını açığa çıkarırken, işçi sınıfına tüm zorlu koşullara rağmen moral verir. Son zamanlarda ülkemizde de iktidarın, karşısında boyun eğmeyen sanatçılara, şarkıcılara, şarkılara tahammülsüzlüğünün nedeni, altındaki koltuğun sallanmasındandır!

Kimi insanlar vardır; topluma bıraktıkları anlamlı eserleriyle, mücadeleleriyle adlarını hafızalarımıza kazırlar; öyle ki eserlerinin ünleri adlarından önce gelir. Mesela Küçük Kara Balık masalının, eserin yaratıcısı Samed Behrengi’den önce gelmesi gibi. Ancak Küçük Kara Balık masalı ile yazarın hayat hikâyesi o kadar özdeştir ki, masalı ve yazarı birbirinden ayırmak mümkün değildir.

Batı bloku tüm dünyada Rusya’ya karşı bir nefret dalgası yaratmak için devasa propaganda makinesini harekete geçirmiştir. Rusya nefretini, milliyetçiliği, ırkçılığı “savaş karşıtlığı”, “barışseverlik” olarak makyajlayıp piyasaya sürmekte, kitleleri daha büyük savaşlara hazırlamak üzere tehlikeli bir kampanya yürütmektedir.

Hiç mi umudun yok? / Şu kadarcık da mı yani? / Hani / Çiçeğini döküp de meyveye durur ya erik, / Boncuk boncuk taneleri olur ya minik minik, / O kadarcık da mı yani? / Yazık ya sana! / Yazık! / Seninki de ne katlanılmaz bir fukaralık.

Sofralarımızın vazgeçilmezi zeytin... Akıl ve zaferin, saflık ve sadeliğin sembolü... Bolluğun, bereketin ve barışın simgesi... Pek çok dinde kutsal olarak görülen, efsanelere, şiirlere konu olan kıymetli bir meyve. Zeytin ağacı mitolojide ölümsüz ağaç olarak anılıyor. On binlerce yıllık geçmişi ile insanlık tarihinin en kıymetli hazinelerinden biri sayılıyor.

8 Mart Uluslararası Emekçi Kadınlar Gününün 112. yılında emekçi kadınların eşitlik, adalet ve özgürlük özlemi büyüyor. Ama ne mutlu ki mücadelesi de büyüyor!

Şarıl şarıl yağarken yağmur / Bir damlası bile değmedi dudaklarına kadının / Çatır çatır çatladı dudakları / Gürül gürül akarken kanaletlerden su beylerin toprağına / Bir karışını bile sulamadı toprağını kadının / Çatır çatır çatladı toprağı

Şubat başında öğrencilerin üniversite sınavına başvuru maratonu başlarken YÖK tarafından barajın kaldırıldığı “müjdesi” verildi. Ayrıca Temel Yeterlilik Testinde (TYT) sınav süresi de uzatıldı. Yani bu yıl öğrencilerin, üniversite tercihi yapabilmek için belli bir baraj puanını geçmesi gerekmeyecek.

Buzullar eriyor, hayvan ve bitki popülasyonları yok oluyor. Kuraklık, orman yangınları, sel felâketleri günden güne artıyor; yoksul emekçiler bir yanda ekmek kavgası verirken diğer yanda öngörülmedik iklim felâketleriyle mücadele etmek zorunda kalıyor. Toprağın, suyun ve havanın kimyası hiç görülmedik ölçüde bozuluyor. İnsanlığın ve bilcümle canlı cansız tüm yerkürenin mirası, ekolojik krizle sarsılmaya devam ediyor.

Bilgisayar teknolojilerinin ve internet uygulamalarının gelişip yaygınlaşması, özellikle son 10 yılda temel ihtiyaçların bile online olarak karşılanması eğilimini giderek arttırdı. Pandemiyle birlikte ortaya çıkan koşullar ise bunu daha önce görülmedik düzeyde çeşitlendirip yaygınlaştırdı. Kapitalist sistemin işçileri daha fazla sömürme yöntemlerinden olan esnek çalıştırmanın yeni bir biçimi olarak “freelance” işler ve bunun bir çeşidi olan “esnaf kurye” diye adlandırılan sömürü biçimi bu dönemde daha gözle görünür hale geldi.

Tohum, / Düşünce toprağa anadan üryan / Toprak / Tutup tohumu kolundan/ Kar altında kalmasın / Eli ayağı donmasın diye bastı bağrına / Sıcaktı bağrı toprağın, / Sıcak ve nemli. / Anladı ve bildi ki tohum; / Çatlatıp çıkmak / Çiçeklenip meyveye durmak mümkün değildi / Toprağın bağrı olmadan.