Yüzyıllık tarihimizde üç kritik kırılma noktasında egemenler ülke insanlarını kendi çıkarları için katletmekten çekinmedi. Vatan, millet uğruna dedikleri hep yalan çıktı. Kendi iktidarlarını korumaktı tek dertleri. Yüz yıl sonra Kürtler, Türkler, işçiler ve emekçiler olarak bizler aynı oyunlara düşmeyeceğiz. Dostu ve düşmanı çok iyi tanıyoruz. Fabrikada nasıl aynı koşullarda çalışıyorsak, işçi mahallelerinde nasıl aynı hayat şartlarında yaşıyorsak birbirimizden farkımızın olmadığını da artık çok iyi biliyoruz. Aramıza nifak sokanlar mal, mülk, iktidar peşinde koşanlardır. Onlara karşı birleşerek, örgütlenerek, mücadele ederek bu oyunlara son vereceğiz. Bizler geri dönmeyecek, ileriye doğru yol alacağız. Eşitlik, kardeşlik ve özgürlük için, sömürüsüz bir hayat kurmak için!

Yıllardır sermayelerini büyütmek için işçileri yoksullaştırıp onları her türlü baskıya tâbi tutan patronlar ve AKP hükümeti, hak arayan işçilere bir yandan işten atma kozunu ve polis copunu gösterecek, bir yandan da milliyetçilik zehri ile işçileri kışkırtmaya çalışacaktır. Bu süreçte sınıf mücadelesini yükseltmek elzem durumda. Barışın sesini yükseltip AKP ve patronların oyunlarına gelmemeliyiz. Ezilen Kürt halkıyla dayanışmayı arttırıp barışı, kardeşliği savunmalıyız.

Kuzenim 1991’de askerde hayatını kaybetti. O tarihlerde ortaokul birinci sınıftaydım. Günün hangi saatiydi hatırlamıyorum, Haziran ayında gün ortasında karanlık bir an gibi kalmış aklımda. Babam gelen telefonu açtı. Karşısındaki halam ya da onun oğluydu. Önce babamın feryadı kapladı ortalığı, başını sertçe duvara vurdu çaresizce… Evde feryatlar yükseldi. 18 yaşında askere gitmişti ve 20 yaşında geri dönecekti. 2 gün kalmıştı tezkeresini almaya. Sağ salim tek parça gelmesini beklerken cansız bir beden olarak, çivilenmiş bir tabutun içinde geldi.

Biz geleceğin işçileri olan öğrenciler olarak, oynanan bu kirli oyunların bir parçası olmayacağız. Her fırsatta din, dil, ırk, mezhep gibi farklılıkları deşerek çıkar kollayanlara karşı, biz de işçiler, emekçiler, gençler olarak sınıfsal farklılıkları deşeceğiz. Üzerinde yaşadığımız toprakların insanları dayanışma ruhunu çok iyi bilir. Gücümüz birliğimizden gelir. Yaşasın halkların kardeşliği! Yaşasın işçilerin uluslararası mücadele birliği!

Attıkları manşetler ve yaptıkları haberlerle savaşı körüklemeye ve milliyetçiliği tırmandırmaya çalıştılar. Çatışmalarda ölen Kürtlere “leş” diye hitap edilerek Kürt halkı tahrik edilip iyice savaşın içine çekilmeye çalışıldı. Örneğin bu havuz medyasının en aşağılık gazetelerinden Yeni Akit, TSK’nın Kürt halkının Tendürek dağı üzerinde bulunan mezarlığını bombalamak istemesi üzerine orada canlı kalkan olan sivilleri “PKK’lılar leş nöbetinde” diyerek haber yaptı. Diğer taraftan öldürülen gencecik siviller bu gazeteler tarafından “zaten terörü destekliyordu” gibi mesnetsiz ve yalan haberlerle damgalanmaya çalışıldı. Yalan haberlerle, bu savaşın kirli yüzü örtülmeye çalışılıyor.

Seçim bürolarının bombalanması, HDP stantlarına saldırılması, HDP’lilere karşı linç girişimi, askerlerin PKK üzerine gönderilmesi ve en son olarak da Diyarbakır’da HDP mitingine bombalı saldırı yapılması Erdoğan’ın başkanlığı için neler yapabileceğinin göstergesiydi. HDP bütün bunlara rağmen BARIŞ diye haykırdı her yerde ve 7 Haziran seçimlerinde yüzde 13 oy alarak 80 vekil gönderdi Meclise. AKP ise tek parti iktidarını kaybetmiş oldu. Tek adam olmak isteyen Erdoğan, bu süre zarfında boş durmayıp yaptığı açıklamalarıyla Kürt halkına adeta ateş püskürüyordu.

Bu haksız savaşın sorumlusu sermaye devleti ve AKP’dir. Bir kez daha halkların barışa dair özlemleri ve umutları boşa çıkartılmıştır. Bu savaş Kürt halkının da Türk halkının da çıkarına hizmet etmiyor. Bu bizim değil onların savaşıdır ama bedelini biz ödüyoruz. Bu haksız savaşı durdurabilecek tek güç işçi sınıfıdır. Bu savaşı durdurmanın yolu Türk-Kürt, Alevi-Sünni tüm işçi ve emekçilerin bir araya gelip sesini yükseltmesinden geçiyor.

Tarımda yaratılan tahribat veya yapılan bir değişiklik sadece bitkileri değil, onlarla etkileşim içerisinde olan hayvanları, insanları, havayı, suyu kısaca tüm doğayı etkilemektedir. Kapitalizm için her şey kâr demektir. Kapitalizm yıkılmadığı süreci insanlık da, doğa da, hayvanlar da zehirlenmeye, çeşitli hastalıkların pençesinde kıvranmaya devam edecek. Doğanın da, insanın da kurtuluşunun tek yolu sosyalizmdir.

Son haftalarda yaşananlar yeniden o acı, karanlık günlerin geri getirilmeye çalışıldığını gösteriyor. Ama bizler artık anaların gözyaşları dökmesini, evlatlarını egemenlerin saltanatları sürsün diye feda etmesini istemiyoruz. Devletin Kürt halkına yaşattığı bunca zulmün son bulmasını, Türk ve Kürt çocuklarının ölmemesini, çocukların artık barışın olduğu bir dünyada büyümesini istiyoruz. Türk ve Kürt halkının kardeşliğini istiyoruz. Bizler Kürt, Türk ayrımı yapmadan işçiler olarak birleşirsek, barış için sesimizi yükseltirsek bu kirli savaşa son verebiliriz!

Bugün barışa ihtiyacı olan ezilen halklar ve işçiler olarak patronların ve onların siyasi temsilcilerinin oyununu bozmak için sınıf kimliğimizle örgütlenmeli, sınıfsal çıkarlarımız için örgütlü biçimde mücadele etmeli, gerçek barışın tesisi için üzerimize düşen görevleri yerine getirmeliyiz.

Sokaklarda dolaşıyordum yine / İçimde her şeyden bir parça / ve yüzümde bir tebessüm. / Bulutların arasındaydım sanki / Gökyüzünden her şeye yüksekten bakarcasına. / Görünürde kimse yoktu / Ama biri vardı karşıdan gelen / Gür sakalları olan biri / Yüzünde bir yorgunluk / Hareketlerinde geçmişten günümüze gelen / ve geleceğe uzanacak olan / bir tarihsel sürecin dinamiği.

Gerçek barış, işçi sınıfının burjuvaziye karşı vereceği mücadele sonunda kapitalist/emperyalist sistemin yıkılıp onun yerine işçi sınıfının yolunu açacağı sınıfsız, sömürüsüz bir dünya ile mümkün olacaktır. Sınıfların olmadığı, insanın insanı sömürmediği, halkların barış içinde yaşadığı bir dünya için örgütlenmeli, örgütlü mücadele etmeliyiz.