Küçük incelikleri bütüne bağlamak

“Kızımın sigortalı olması için yangında ölmesi mi gerekiyor?” Mesaiye kaldıkları fabrikada çıkan yangında ölen beş genç kızdan sigortası bulunmayan iki candan birinin babası böyle haykırıyordu geçtiğimiz ay. Öldükten dört gün sonra sigortalı yapılmışlar! Yaşları küçük olduğu için sigorta yapılmayıp kayıt dışı çalıştırılan binlerce insandan biriydi ölen işçi kardeşimiz. Binlerce yaşanan olaydan sadece biri bu. Bu haber çalıştığım yerdeki çocukları getirdi gözümün önüne. Yaşları henüz 10-12 arasındaki küçük işçileri.

Çocukça isteklerin, oyunun ve eğitimin yerine, ağır kumaş toplarının altında görünmez oluşlarını, yan yan gidişlerini görürüm. Zira küçük bedenler için zordur dengeyi bulabilmek, ağır kumaş topları altında.

Onlara her bakışımda, sanayi devriminin ilk yıllarında, Aachen iğne fabrikalarında, iğnelerin kusurlu olanlarını saptayan çocuk işçiler gelir aklıma. Henüz onların yaptığı işi yapabilecek makinalar gelişmemiştir, bu yüzden de miniklerin serçe parmakları yapar o işi. İğnenin üstündeki pürüzleri anlayacak kadar duyarlı olan, iğneleri sayan ve ayıklayan minik parmakların kızıl eti görününceye dek soyulmasının verdiği sızı kim bilir nasıl da keskindir.

Paramparça ederek unutturan ve yönetirken bu unutkanlığa güvenen sınıfa karşı, kendi sınıfımızın gerek geçmişinde gerekse bugününde gördüğümüz küçük incelikleri bütüne bağlamak, mücadele olanaklarını kökünden beslemeye yardım eder.

İşsizlik korkusunu, açlık ücretine bağlayarak sürekli kılmak isteyenler , bunu yaparken çocukların ve kadınların ucuz emeğini de işe katarlar. Aç olanın isyanını, daha aç olanla susturmayı amaçlarlar.

Emeğimizin alınır satılır olduğu bir dünyada, sömürü, bizim örgütlü gücümüz ve onu yok edecek savaşımımız olmadan asla ortadan kalkmaz. Geçmişten beri süregelen sınıfsal kazanımlarımızı fabrikalarda ve tezgah başında çalışmaktan başka bir şey yapmadığımız anlarla kazanmadık… Bu çarka karşı hep savaşarak elde ettik onları, sınıf savaşımımızla… Ve 21. yüzyılda “YA YOK OLACAĞIZ YA DA YOK EDECEĞİZ!”