2 Aralık 1922

[Parça]

Sömürgelerdeki Faaliyet

Dördüncü Kongre bir kez daha, Komünist Partisinin sömürgelerde doğru ve sistemli bir çalışma gerçekleştirmesinin istisnai önemine dikkat çeker. Kongre, esasen Fransız kapitalizminin sömürge köleleri üzerindeki emperyalist egemenliğini doğrulamak için, katıksız bir köle sahibi bakış açısını örtbas etmek amacıyla sahte-Marksist bir söylem kullanan Cezayir’deki Komünist seksiyonun tutumunu kayıtsız şartsız mahkûm eder. Kongrenin görüşüne göre sömürgelerdeki faaliyetimiz, tamamıyla kapitalist ve milliyetçi önyargıların bulaşmış olduğu unsurlara değil, tersine bizzat yerliler arasındaki en iyi unsurlara ve ilk planda yerli proleter gençliğe dayandırılmalıdır.

Komünist Parti tarafından yurtta sömürge köleliğine karşı yürütülen uzlaşmaz mücadele, ancak bizzat sömürgelerdeki parti tarafından gerçekleştirilen sistemli devrimci faaliyet ile bütünleştiğinde, ezilen sömürge halklar arasındaki ultra-milliyetçi unsurların emekçi kitleler üzerindeki etkisini zayıflatabilir ve onları Fransız proletaryasının hedefine çekebilir ve bu suretle proletaryanın devrimci yükseliş döneminde Fransız kapitalizminin sömürge yerlilerini karşı-devrimin son rezervleri olarak kullanmasını engelleyebilir.

Dördüncü Kongre, Fransız partisini ve onun Merkez Komitesini, sömürge ve sömürgelerdeki propaganda sorununa ve özellikle yerli komünist örgütlerin temsilcilerini buna katılmaya teşvik ederek Merkez Komiteye bağlı, sömürgelerdeki faaliyetten sorumlu sürekli bir politik büro kurma konusuna çok daha fazla dikkat göstermelerini ve bu sorunlara bugüne kadar olduğundan çok daha büyük bir güç ve kaynak tahsis etmeye davet eder.