İşkazaları sonucunda ölümler devam ediyor!

Gebze'de Kroman Çelik'te yaşanan iş cinayetlerine aynı işverenin sahibi olduğu Yücel Boru fabrikasında bir yenisi daha eklendi. 20 Nisan günü meydana gelen iş kazasında, üzerine boruların düştüğü bir işçi olay yerinde yaşamını yitirdi.

Yükleme yapıldığı sırada paketlenmiş boruların altına konan ağaç takozun kırılmasıyla düşen borular o sırada oradan geçen işçinin üzerine düştü. Yanındakiler ne olduğunu anlayana kadar işçi oracıkta öldü. Taşeron firmada çalışan işçinin ölümünden sonra işçilerde ciddi hiçbir tepki ortaya çıkmadı. İşçilerden öğrendiğimiz kadarıyla ihracat için mal sevkiyatı yapıldığı zamanlarda sevkiyatta çalışanlar ortalama 12-16 saat civarında çalıştırılıyorlar. Zaten ücretleri çok düşük olan taşeron firma çalışanları bu durumdan memnun olmasalar da ücretlerinin düşüklüğü onları adeta mecbur ediyor. Çoğu zar zor bulduğu işlerini de kaybetmemek için canla başla çalışma derdinde. Ne yazık ki kimimize de bunun bedelini canımızla ödetiyorlar.

Aynı işverenin sahibi olduğu Kroman'da yaşanan kazaların ardından (6 ayda 6 işçi çeşitli kazalarda yaşamını yitirmişti) hiçbir ciddi önlem alınmadı. Yücel Boru'da da aynı tehlikelerin varlığı ortada. Aslında bu gerçek her işyerinde gözümüze gözümüze batıyor. Çünkü kapitalistlerin kârlarının yanında biz işçilerin hayatı hiçbir anlam ifade etmiyor. Onların kârlarını katlayabilmek için canımızı ortaya koymamız isteniyor. Can veriyoruz. Evet patronlar bizden çaldıklarıyla lüks, rahat ve güven içinde yaşarken, hayatı yaratan biz işçilerden canımızı da alıyor onların bu kapitalist sömürü düzeni.

Biz işçiler kendi bağımsız sınıf siyasetimiz temelinde örgütlenip, bu kapitalist sömürü sistemini tarih sahnesinden silerek, sınıfsız sömürüsüz bir dünya yaratana kadar canımızla, kanımızla bu asalak burjuvaların sefa sürmesi için daha çok bedel ödeyeceğiz. Biz işçiler böyle bir dünyayı ancak kendi iktidarımızla kurabiliriz. Bu yolda bu güne dek olduğu gibi bundan sonra da yolumuzu aydınlatacak olan ışık işçi sınıfının bilimi Marksizmdir. Bugün bilimimizi öğrenip, mücadeleye atılmak için kaybedecek vaktimiz, kaybedecek vaktin yok. Çünkü yarın can verme sırası, kimbilir, belki de sende.

Kahrolsun Ücretli Kölelik Düzeni!

Kahrolsun Kapitalizm!