Mahsa Amini’ye

 Ahh Mahsa Amini!
 Kara kaşlı,
 Kara gözlü,
 Gül yüzlü kızım.
 Saçlarından mı korktular canımın içi?
 Üzüm karası saçlarından mı korktular?
 Ölüme diklenen bakışlarından mı,
 İnci gibi dişlerinden 
 Yoksa ağız dolusu gülüşlerinden mi korktular?
 Korkarlar kızım,
 Korkarlar can parem 
 Onlar umudumuzun zerresinden
 Hayallerimizin tek bir karesinden bile korkarlar.
 Korkarlar da zeytin karası gözlerinden,
 Korkarlar da,
 Ya nasıl bakarlar çocuklarının gözlerine?
 Saçlarına nasıl değer dokunurlar?
 Gözleri nasıl bir göz
 Yürekleri nasıl bir yürek ki;
 Saçının tek bir teline bile şehvet duymaktan utanmazlar.
 Ahh Mahsa Amini! Kardeşim!
 Korktukları üzüm karası saçların değil yalnızca.
 Ellerinin beyazı değil...
 Boynuna astıkları fermanı yırtıp atmandan,
 Birleştirip ellerini
 Yakalarını tutmandan korkuyorlar.
 Gecenin karanlığı
 Zamanın uçsuz bucaksızlığı da
 Senin saçların gibi simsiyah.
 Ve çıkardığımız kömür
 Ve kapkara bir zindanda yaşar gibi geçirdiğimiz bir ömür...
 Ya onların üzerini nasıl örtecekler Mahsa?
 Fakat çaresi yok
 Bugün ya da yarın
 Elbet yıkılıp gidecekler 
 Mahsa!
 Bizde de katlederler egemenler kadınları.
 Mesela Suruç’ta bombalanan Nazegül anayı  bilir misin?
 Ya da Ankara’da 
 Yaşamının baharında aramızdan alınan Dilan’ı ...
 Her biri binlerce yürek binlerce can.
 Tek tek saysam sayfalara sığmaz adları,
 Adınız...
 Ama sen rahat uyu Mahsa 
 Hiçbirinin ve senin yerde kalmaz kanınız.
 Ah Mahsa!
 Bütün anaların, babaların
 Dünyaya insan gözleriyle bakanların yürek yarası. 
 Benim de bir kızım var 
 Biliyor musun?
 Gözleri kömür
 Saçları üzüm karası.
 Canlarımız, kızlarımız
 Sıkılı yumruklarımız...
 Saçınızın tek bir teli bile etmez
 Bu barbarlar
 Bu katiller
 Bu kan emiciler sürüsü.
 Ve fakat Mahsa,
 Bedenini aramızdan alanlar,
 Hatıralarını da aldıklarını sanıyorlar.
 Yanılıyorlar kardeşim,
 Yanılıyorlar.
 Aramızdasın
 Nazegül ana gibi;
 Dilan gibi aramızdasın
 Ekmek ve Hürriyet kavgamızdasın