O Gün

1 Mayıs’ta İstanbul, İstanbul’da 1 Mayıs…

  O gün
  Mavi gökyüzünün altında umut
  Gelincik kırmızısı bir nehir gibi aktı.
  Çekilip aradan bütün mesafeler
  Yerini
  Dostlarımızın hasretli kucaklaşmalarına bıraktı.
  Çekildi aradan
  Umutsuzluk,
  Çaresizlik ve hüzün...
  O gün 
  Kaldırımlar, yollar
  İyi ve güzel olan ne varsa bizimdi.
  (Ve bir gün hep bizim olacak)
  Çekildi aradan kara bulutlar.
  Masmavi gökyüzü, deniz, güneş ve biz.
  Bir uçtan diğer uca bir halayda birleşti tohumu çiçeklendiren ellerimiz.
  Ah dostlar!
  Bir görseniz.
  Bir gelseniz.
  Binlerce gülen yüzle
  Coşkulu yürekle
  Yan yana 
  Omuz omuza
  Yürek yüreğe bir verseniz
  Koca koca dağlar bile çıksa karşımıza devirirdik dersiniz.
  Devirirdik dostlar
  İnanın bana devirirdik.
  Ve devireceğiz.
  İşte böyle bir güçtür çünkü dostlarla bir arada olmak
  Ve
  Engin ovalar gibi açıp yüreğini
  Serin ırmaklar gibi akışlarını,
  Umutlu bakışlarını yüreğine doldurmak.
  Gayrısı yalan.
  İnanın bana gayrısı yalan.
  Gayrısı evli evine, köylü köyüne.
  Gayrısı bugün var, yarın yok.
  Gayrısı sen sağ, ben selamet...
  Yani sizin anlayacağınız dostlar;
  O gün,
  Sanki hiç ayrılmayacakmış gibi 
  Yüreklerimizi yüreklerimize katıp yürüdük.
  Ve
  Bir ucundan diğer ucuna insan ömrünün
  Böyle ferah
  Böyle aşkla ve umutla
  Canın cananla bir yürekte nasıl eridiğini gördük.