Arabaya bakarsın Ne konforlu ne güzel dersin Bir de kliması varsa Keyfine diyecek yok. Düşünür müsün kim yaptı diye? Gecesini gündüzüne katan binemez O arabaya Oysaki her vidasında Yapanın isyanı vardır. Her çakışta çiviyi sesler yükselir. Bu sesler bazen sevinç Bazen kederle bütünleşir Can veriyoruz arabaya. Takılan her malzeme Gıcır gıcır yağlanır Kusursuz olsun diye. Demir fırında pişer Kor oluncaya kadar. İşte bu kor hem elleri Hem de yürekleri yakar. Can veriyoruz arabaya Bir arabanın canı olur mu demeyin Çünkü bu canlar Arabaya can veriyorlar. N.R.
10 Mart 2008
link: N.R., Can Veriyoruz, 10 Mart 2008, https://en.marksist.net/node/1724
... previous article
Bataklığı Kurutmak
Bataklığı Kurutmak
next article ...
Parasız Sağlık mı?
Parasız Sağlık mı?