Patronların daha çok üretim, daha çok kâr hırsı can almaya devam ediyor!

5 Ocak Çarşamba günü saat 22.00 civarında Kroman Çelik fabrikasının çelikhanesinde, iki vincin çarpışması sonucu vinçten düşen Mehmet Açıkgöz isimli 45 yaşındaki vinç operatörü öldü. Yaşanan bu son ölümle birlikte Kroman Çelik'te son 6 ayda yaşanan iş kazalarında hayatını kaybeden işçi sayısı 5'e yükseldi.

İşçilerin aktardığına göre, Birleşik Metal-İş şube yöneticileri kaza sonrasında fabrikaya geldiler. Temsilcilik odasında toplanan işçilerin en çok dile getirdikleri sorunlar; ağır çalışma koşulları, fabrika yöneticilerinin baskıları ve 16 saati bulan çalışma süreleriydi. İşçiler, çarpışan iki vincin operatörlerinin de bir aydır üretimi artırmak için günde 16 saat çalıştırıldıklarını söylüyorlar.

Her iş kazasından sonra olduğu gibi bu kez de sorunlar tartışılmış, ama sorunları sendika temsilcilerinin ve yöneticilerinin işverenle görüşerek çözmeleri gerektiği dile getirilmiş. Bir işçi, daha önceki kazaları da hatırlatarak, o zaman da sorunların aynı şekilde tartışıldığını, fakat bugüne kadar bir çözüm sağlanamadığını belirtiyor. Çözüm yolu olarak ise şunu öneriyor: "Eğer sorunlarımızı gerçekten çözmek istiyorsak, taleplerimizi işverenin önüne koyarız ve bunlar gerçekleştirilinceye kadar çalışmıyoruz der ve dediğimizi de yaparız. Bakın o zaman sorunlarımız nasıl hemen çözülüyor!" Fakat işçilerin ve sendika yöneticilerinin "Tamam! Doğru söylüyor!" diyerek onaylıyor gözükmelerine rağmen, bu öneri sadece lafta kalıyor ve hayata geçirilmiyor.

İşçiler, kaza sonrasında çelikhanede savcının olay yeri incelemesini bitirdiği saat 02.00'ye kadar üretim yapılmadığını, savcının incelemesini tamamlayarak fabrikadan ayrılmasının ardından ise fabrika yönetiminin üretimin devamına karar verdiğini belirtiyorlar. Sendika yöneticileri bu konuyu fabrika yöneticileriyle görüşmelerine rağmen yeterince bastırmıyorlar ve üretime devam ediliyor.

Aslında bu olay bize tekrar gösteriyor ki, işçi sınıfı gerçekten örgütlü değilse ve kararlı bir şekilde davranamıyorsa, patron ölülerimizin üzerine basarak kârına kâr katmaya devam edecektir. Biz işçilerin unutmaması gereken şey, şalteri indirecek gücün yalnızca bizlerin elinde olduğudur.

Sonuç olarak kapitalizm her yerde öldürüyor. Heyecanla evlerimize dönmeyi beklediğimiz işyerlerinde de. İşçi sınıfı örgütlü mücadelesiyle kapitalizmi öldürene kadar sıra kim bilir hangimizde.

KAPİTALİZM ÖLDÜRÜR! KAPİTALİZMİ ÖLDÜRELİM!