Bundan tam 39 yıl önce, üç devrimci yürek, bu düzeni değiştirmek istedikleri için, yani “ağır bir suç” işledikleri için asılarak katledildiler. 6 Mayıs 1972 tarihinde Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan son nefeslerinde dahi devrimci fikirlerini haykırmaktan vazgeçmediler, burjuvazinin cuntasına boyun eğmediler. Katledilişlerinin 39. yılında da her sene olduğu gibi bir anma etkinliği düzenlendi. Ama garip bir tesadüftür ki 1972’de Denizleri savunan Avukat Halit Çelenk de 5 Mayıs Perşembe günü yaşamını yitirdi ve onlarla aynı yere aynı gün defnedildi. Genciyle yaşlısıyla binlerce insan, gerek bu genç devrimcileri gerekse de onlarca devrimci, sosyalist ve aydının burjuva mahkemelerinde savunmasını üstlenen Halit Çelenk’i anmak için Karşıyaka Mezarlığındaydı. Saat 12’de başlayan anma etkinliğinde önce Halit Çelenk için konuşmalar yapıldı. Halit Çelenk’in kızı da babasının bugünü sanki bilerek seçtiğini söylüyordu. Sırasıyla yakınları söz aldıktan sonra düzenleyici kurumlar tarafından hazırlanan ortak basın metni okundu. Denizler için “onlar öldüler ama fikirleri hâlâ yaşıyor ve yaşamaya devam edecek” denildi. Her üç devrimci fidanın da son anda bile mücadele için, devrim için nefes verdiği ve Halit Çelenk’in de bu yolda onların yoldaşlığını yaptığı da ayrıca belirtildi. Ardından yitirdiğimiz tüm devrimciler adına saygı duruşunda bulunuldu. Anma sırasında Çelenk’in vasiyeti üzerine sık sık Enternasyonal Marşı çalındı. Açıklamaların ardından katılımcı gruplar kortej halinde mezarların önünden geçti. Bu sırada mezarlara karanfil bırakan katılımcılar aynı zamanda şiirler okuyarak hâlâ mücadelemizde yaşadıklarını bir kez daha haykırdılar. Anma süresince sıklıkla “Devrim Şehitleri Ölümsüzdür”, “Yaşasın Devrim ve Sosyalizm”, “Özgürlük Sokakta Deniz Kavgada” sloganları atıldı. Halit Çelenk’in cenazesinin gelmesini beklerken de slogan ve marşlar söylenmeye devam etti. Saat 14’te cenaze geldiğinde ise yine kortej halinde Çelenk’in vasiyeti üzerine Deniz’in mezarına yakın bir yerde olan mezar yerine kadar yürüyüş yapıldı ve Enternasyonal Marşı okundu. “Halit Çelenk Ölümsüzdür”, “Halit Çelenk Onurumuzdur” sloganları eşliğinde defin işlemi gerçekleştirildi ve böylece anma etkinliği sona ermiş oldu. Binlerce yürek 39 yıl önce katledilen kavga önderlerini anmak için oradaydı ve devrim yolundan yürüdüklerini haykırdı. Bu topraklar üzerinde elbette ki Denizler, Mahirler, İbolar önemli bir mücadele geleneğinin temsilcileri olarak yer ettiler. Ancak “hepsi de reformist politik çizgilerin sistem içi niteliklerine büyük tepki gösteriyorlar ve mücadele için gerillacılıktan başka bir yol göremiyorlardı. Devrimci ruha sahip bu militanlar, ne yazık ki, işçi sınıfının devrimci çizgisinden ve onun Bolşevik örgütlenme anlayışından uzaktılar. İşçi sınıfı devrimcilerinin Bolşevik tarzda mücadele anlayışı ve onun ideolojik-teorik birikimi, dünyada egemen resmi komünist çizgi tarafından tanınmaz hale getirilmiş, adeta bir harabeye dönüştürülmüştü. Ama bu militan gençler, ne olursa olsun bir şeyler yapmak gerektiği düşüncesindeydiler.” (Selim Fuat, Delikanlım İyi Bak yıldızlara, Marksist Tutum, Mayıs 2006)

Ankara_anma_2.JPG

Selim Fuat’ın da belirttiği gibi onlarca genç devrimci yürek işçi sınıfının Bolşevik perspektifinden uzak olsa da bu sistemle derdi olan gençlerdi ve bu uğurda gösterdikleri büyük cesaretleriyle yaşamlarını hiçe saydılar ve elbette bu nedenle bile büyük bir değeri hak ediyorlar. “Ancak bugün onların temsil ettiği genel devrimci değerlere düzen karşısında sahip çıkmak, onların izlediği politik çizgiye sahip çıkmak anlamına gelmiyor. Zira tüm militanlıklarına rağmen, onların hepsi de devrimci-demokrasinin dar küçük-burjuva devrimciliği anlayışına hapsolmuş durumdaydılar. Bugün onların militan mücadeleci ruhuna sahip çıkmak, ancak onların ideolojik ve politik yanılsamalarından ve yanlışlarından arınmakla ve devrimci Marksizmi özümsemekle mümkün ve anlamlı hale gelecektir. Gençler için devrimci mücadelenin adresi işçi sınıfı devrimciliğidir. Güçlü ve kalıcı bir mücadele, ancak onlar gibi fedakâr, mücadeleci, atılgan, gözüpek, adanmış, ama umutlarını, özlemlerini işçi sınıfı saflarında büyüten birer devrimci militan olmakla sürdürülebilir.” (Selim Fuat, age)